Het belangrijkste punt is dat kinderen een basis voor lezen moeten hebben. De enige manier om die te vinden is te oefenen met lezen en voortdurend te oefenen.
Voortdurende lezingen:
Het belangrijkste is om een plan te hebben. Ik heb geleerd dat het moeilijkste bij het leren van iets is om het te proberen te onthouden. Stel dat je een regel hebt die zegt dat je iets moet onthouden. Je moet het opschrijven of in je geheugen opslaan.
Naarmate kinderen opgroeien, zullen hun methoden om informatie bij te houden en te onthouden verschillen. Sommigen gebruiken een horloge, anderen een foto. Naarmate ze ouder worden, zullen hun methoden om informatie op te slaan ook verschillen. Ze kunnen een aanwijzing of een wegwijzer gebruiken, of een oriëntatiepunt.
De andere sleutel tot begrijpend lezen is het ordenen van informatie in je hoofd. Het nauwkeurig opslaan van informatie begint met het weggooien van irrelevante details. Details en informatie worden met verschillende snelheden verwerkt. Dus net zoals een frame van een film verschillend wordt beoordeeld door verschillende kijkers, zullen verschillende frames van lezen of schrijven verschillend worden beoordeeld door verschillende lezers.
Net zoals er verschillende schrijfstijlen of bedrijfstakken zijn, zijn er verschillende manieren om begrijpend te lezen. In sociale situaties kan spelling een belangrijke factor zijn. Misschien is de schrijver een roddelcolumnist of een redacteur van een vaktijdschrift. Wie kan het wat schelen? Het punt is dat als de lezer het materiaal leest (met een woordenboek bij de hand), er geen problemen zullen zijn om onderscheid te maken tussen de manier van de schrijver en de manier van de lezer.
Hoe opener de stijl is voor individuele interpretatie, des te gemakkelijker is het voor iedere lezer om er een verkeerde betekenis uit te pikken. Aiarist Timothy Keller zei dat dit de enige manier is om lezen te onderwijzen: “Lezen is een vuur ontsteken; en om te voorkomen dat het vuur dooft, moet je het licht laten branden.”
appelleert aan verschillende stijlen van lezen. Sommige mensen bekijken de informatie voordat zij lezen om de nadruk te leggen op de hoofdgedachten, en andere mensen zijn analytisch. In zijn studie van de late Nobel literatuur zei Charles Dickens dat men alleen van literatuur zou kunnen genieten als één stijl zou heersen. Het zou de lezer helpen als hij of zij bij het bepalen van de leesaantrekkelijkheid van een bepaald stuk literatuur zou proberen een van de trekken van de auteur te ontdekken.
Alan Lockman zei dat literatuur is als een weefsel van vormen “waardoor we willens en wetens zwemmen in wolken van illusie.”
Er zijn verschillende kenmerken van het lezen die het begrip beïnvloeden.
Homeostase: Het idee dat ieder van ons zijn eigen unieke kijk heeft op de realiteit is Continentaal denken.
Herhaling: Literatuur staat vol met personen waarvan de psychologische en psychologische eigenschappen gemeenschappelijk zijn voor de groep. Daarom kan een lezer zich identificeren met een bepaald scenario, personage, of zelfs situaties.
Rolinterpretatie: De mentale kaart van de lezer bevat verschillende kaarten. Sommige van deze kaarten hebben positieve betekenissen.
De volgende zijn kenmerken van leesvaardigheid:
1. Fonologisch bewustzijn: Het vermogen om klanken en woorden te segmenteren volgens de regels van de bouw en lettergreeppatronen.
2. Het lezen van tekstboeken: Begrip dat de werkplek voldoende moet zijn uitgelegd in de tekst.
3. Real-time analytisch: Het vermogen om problemen en sequenties te analyseren bij het bestuderen van tekst.
4. Synthetiseren of hypothesevorming: Het vermogen om de uitkomst van een gebeurtenis met verdere stappen te voorspellen.
5. Strategisch lezen: Het vermogen om de hele tekst, inclusief de conclusie, te lezen en te interpreteren.
Lees meer: